Een Nederlandse studie werpt nieuw licht op de redenen waarom sommige patiënten met nieuw gediagnosticeerde hematologische maligniteiten geen kankergerichte behandeling ontvangen.
In het onderzoek van Myrte Zijlstra et al., gepubliceerd in European Journal of Haematology, werden gegevens geanalyseerd uit de Nederlandse Kankerregistratie (NKR) van bijna 27.000 patiënten met diffuus grootcellig B-cellymfoom (DLBCL), symptomatische multipel myeloom (MM) en acute myeloïde leukemie (AML).
Uit de resultaten blijkt dat 16% van de patiënten geen kankergerichte behandeling ontving, met aanzienlijke verschillen tussen de 3 aandoeningen: 26% bij AML-patiënten, 15% bij DLBCL-patiënten en 10% bij MM-patiënten. De belangrijkste reden hiervoor was over het algemeen: een verslechterde fysieke conditie, gevolgd door persoonlijke keuze van patiënt en familie en een snelle ziekteprogressie bij AML.
Uit de resultaten blijkt dat de mediane overleving onder niet-behandelde patiënten zeer kort was. Deze cijfers onderstrepen het belang van vroegtijdige communicatie, proactieve zorgplanning en tijdige inzet van palliatieve zorg, zodat patiënten en hun naasten goed worden begeleid in de laatste fase van hun ziekte. Het onderzoek benadrukt bovendien het belang van gedeelde besluitvorming en een tijdige integratie van palliatieve zorg.
Bron: