In de CARD-studie verbeterde cabazitaxel de radiografische progressievrije en de totale overleving ten opzichte van abirateron of enzalutamide bij patiënten met gemetastaseerde castratieresistente prostaatkanker die eerder waren behandeld met docetaxel en het andere anti-androgeen. In The Lancet Oncology werd nu het effect op de kwaliteit van leven beschreven.
Tussen 2015 en 2018 werden 255 patiënten gerandomiseerd naar cabazitaxel (n = 129) of abirateron of enzalutamide (n = 126). De mediane follow-up was 9,2 maanden (IQR 5,6-13,1). Een pijnrespons werd waargenomen bij 46% van de patiënten die cabazitaxel kregen en bij 19% van de patiënten die abirateron of enzalutamide kregen (p < 0,0001). De mediane tijd tot pijnprogressie kon niet worden geschat voor cabazitaxel en was 8,5 maanden voor abirateron of enzalutamide (HR 0,55; log-rank p = 0,035). Symptomatische skeletale events werden gerapporteerd bij respectievelijk 19% en 28% van de patiënten. De mediane tijd tot symptomatische skeletale events kon niet worden geschat voor cabazitaxel en was 16,7 maanden voor abirateron of enzalutamide (HR 0,59; log-rank p = 0,050).
Een verslechtering van de FACT-P-score werd waargenomen bij 30% van de patiënten die cabazitaxel kregen en 29% van de patiënten op abirateron of enzalutamide. De mediane tijd tot verslechtering van de totale FACT-P-score was 14,8 versus 8,9 maanden (HR 0,72; log-rank p = 0,21). Er werd een significant effect van de behandeling gezien in de verandering van de EQ-5D-5L utility-indexscore ten opzichte van baseline in het voordeel van cabazitaxel (p = 0,030). Er was echter geen significant verschil tussen de groepen in de verandering van de EQ-5D-5L VAS (p = 0,060).
Bron: