Endoscopische echogeleide leverbiopsie is een veilige en accurate methode om leverweefsel te verkrijgen en is geschikt als alternatief voor percutane leverbiopsie voor de beoordeling van parenchymale leverziekten. Dat concluderen Lariño-Noia en collega’s op basis van een recente studie in hun centrum.
Voor de diagnose en stagering van parenchymale leverziekten is een leverbiopsie nog steeds onmisbaar. In de afgelopen jaren is endoscopische echogeleide leverbiopsie (EUS-LB) op de voorgrond getreden als alternatief voor de bestaande technieken voor het verkrijgen van leverweefsel: percutane of transjugulaire leverbiopsie.
Spaanse onderzoekers hadden tot doel om de adequaatheid van samples verkregen met EUS-LB en percutane LB met elkaar te vergelijken en ontwierpen daarom een single-center, gecontroleerde klinische trial. Daarin randomiseerden ze 90 patiënten die een LB ondergingen naar EUS-LB (n = 44) of naar percutane LB (n = 46). Hierbij werd EUS-LB transgastrisch of transduodenaal uitgevoerd met een 19-gauge Franseen core naald en percutane LB met een 16-gauge Tru-Cut naald.
Het primaire eindpunt was het percentage adequate samples – gedefinieerd als totale lengte van het monster (TSL) ≥ 20 mm en ≥ 11 volledige portale triades (CPT’s) – dat verkregen werd. Dit bleek 32,6% te zijn met percutane LB en 70,4% met EUS-LB (p < 0,001).
Verder werden diverse secundaire eindpunten geëvalueerd. Zo kon er een accurate histologische diagnose gesteld worden in op 1 na alle gevallen. De TSL was langer bij EUS-LB dan bij percutane LB (23,5 vs. 17,5 mm; p = 0,01), terwijl het aantal CPT’s gelijk was. Fragmentatie van het monster kwam vaker voor na EUS-LB (p < 0,001). Tot slot was er geen verschil in het aantal adverse effects en de gerapporteerde patiënttevredenheid; welke hoog was voor beide procedures.
Bron: