Het internationale, gerandomiseerde multicenter LUST-onderzoek heeft aangetoond dat een behandelstrategie gebaseerd op longechografie effectief is in het verminderen van longcongestie, maar niet in het voorkomen van sterfte en cardiovasculaire eindpunten.
Bij hemodialysepatiënten met een hoog cardiovasculair risico is longcongestie een risicofactor voor zowel cardiovasculaire als algehele sterfte. Volgens Carmine Zoccali en collega’s is het daarom belangrijk om de mate van longcongestie tijdig in te schatten met behulp van echografisch longonderzoek, waardoor de therapie voor longcongestie individueel aangepast kan worden. In de LUST-studie werd onderzocht of een behandelingsstrategie gebaseerd op longechografie invloed heeft op de samengestelde primaire uitkomstmaat voor sterfte (ongeacht oorzaak), niet-fataal myocardinfarct en gedecompenseerd hartfalen. De 367 patiënten die deelnamen aan de studie werden gerandomiseerd naar de echografiegroep (n = 183) of de controlegroep (n = 180) die standaardzorg kreeg.
Na de gemiddelde follow-upperiode van 1,49 jaar bleek de mate van longcongestie vaker verminderd te zijn in de echografiegroep (78%) dan in de controlegroep met standaard zorg (56%). Er was echter geen verschil in de primaire uitkomstmaat tussen de groepen (HR 0,88; 95%-BI 0,63-1,24) en ook het risico op ziekenhuisopname en verandering in de linkerventrikelmassa en -functie waren niet verschillend. Uit een post-hocanalyse bleek dat zich in de echografiegroep minder terugkerende episodes van gedecompenseerd hartfalen (HR 0,37; 95%-BI 0,15-0,93) en cardiovasculaire events (HR 0,63; 95%-BI 0,41-0,97) voordeden dan in de controlegroep.
Verder werden als secondaire uitkomstmaat patient-reported outcomes (depressie en de Standard Form 36 Quality of Life Questionnaire) gemeten. Deze bleken niet te verschillen tussen de groepen.
Bron: