Voor patiënten met oogkasaandoeningen waar meerdere specialismen bij betrokken zijn, is adequate diagnose en behandeling cruciaal. Oogarts drs. Özlem Engin (UMC Utrecht) met als aandachtsgebied onder meer aandoeningen van de oogkas, traanwegen en oogleden vertelt over het belang van multidisciplinaire zorg voor patiënten met de ziekte van Graves en idiopathische orbitale inflammatie (IOI).
Multidisciplinaire zorg voor patiënten met de ziekte van Graves
Een belangrijke recent ingezette ontwikkeling binnen de oogheelkunde is volgens Engin het optuigen van multidisciplinaire zorg. Bepaalde aandoeningen lenen zich daar prima voor, zoals de ziekte van Graves, een auto-immuunaandoening die gepaard gaat met hyperthyreoïdie en soms ook met Graves’ ophthalmopathie of orbitopathie. Daarbij is sprake van een ontstekingsreactie van het vet en de spieren in de oogkas. “Andere klinieken en ook wij proberen deze patiënten zoveel mogelijk te centreren en in één keer multidisciplinair te zien”, legt Engin uit. “Dat houdt in dat een perifere oogarts de patiënt ziet en deze doorverwijst (met uitzondering van de patiënten bij wie de ziekte van Graves heel rustig is en geen oogproblemen geeft). Bij doorverwezen patiënten streven we ernaar dat er bij de perifere oogarts al iets van beeldvorming verricht wordt. Dan komen deze patiënten vervolgens op een gecombineerd spreekuur met oogarts en endocrinoloog. Soms is daar ook een orthoptist bij aanwezig. Als patiënten komen, wordt meteen alles besproken: hoe is de oogheelkundige status en de internist kijkt mee hoe het met de schildklier is gesteld. Patiënten krijgen dan direct een plan mee.”
Oorzaak
De ziekte van Graves kent niet per se een genetische oorzaak, stelt Engin. “Iedereen die een schildklieraandoening heeft, kan de ziekte van Graves ontwikkelen. Het is een auto-immuunaandoening waarbij auto-antilichamen ook binden aan weefsel, onder andere in het oog. Dit geeft als gevolg infiltratie van ontstekingscellen in orbitaal weefsel. De grootste groep betreft mensen met een snel werkende schildklier, gevolgd door een normale schildklierwerking dan wel een langzaam werkende schildklier.” Roken is de belangrijkste risicofactor voor het ontstaan en de ernst van de aandoening. “Wij adviseren de patiënten om die reden te stoppen met roken”, aldus Engin. “Bij rokers verloopt de oogziekte heftiger en komt het vaker terug. Bij een niet-roker met de ziekte van Graves doet het oogprobleem zich normaal gesproken één keer voor en blust dan uit.”
Log in en lees meer over de behandeling.