Een gepersonaliseerde, evidence-based benadering is essentieel voor de behandeling van ouderen met psoriasis. Dat concludeert arts-onderzoeker Elke ter Haar in haar proefschrift. Behandelbeslissingen gebaseerd op chronologische leeftijd moeten vermeden worden. Ze promoveerde 21 januari jl. aan de Radboud Universiteit Nijmegen.
Psoriasis is een chronische ontstekingsziekte van de huid die op elke leeftijd kan voorkomen en een grote impact kan hebben op de kwaliteit van leven van de patiënt. De combinatie van een vergrijzende wereldbevolking en de chronische aard van psoriasis leidt tot een stijging van het aantal ouderen (≥ 65jaar) met psoriasis, maar behandelingsrichtlijnen voor deze populatie zijn beperkt.
Het proefschrift van Ter Haar belicht de uitdagingen waarmee ouderen te maken hebben, zoals comorbiditeit, kwetsbaarheid en functionele afhankelijkheid, die van invloed zijn op behandelingskeuzes en -uitkomsten. Hoewel de ziekte-ernst vaak vergelijkbaar is tussen leeftijdsgroepen, variëren voorkeuren voor behandelingen, en kunnen zorgprofessionals aarzelen om systemische therapieën voor te schrijven vanwege comorbiditeit en het gebruik van comedicatie.
Ondanks dit zijn de meeste systemische behandelingen effectief en goed verdraagbaar bij ouderen. Daarom is een gepersonaliseerde, evidence-based benadering essentieel voor de behandeling van psoriasis bij deze populatie en moeten behandelbeslissingen gebaseerd op chronologische leeftijd vermeden worden.
Bron: