Op 7 februari 2024 promoveerde Dennie Meijer aan de Vrije Universiteit Amsterdam op zijn proefschrift ’Towards clinical implementation of PSMA PET/CT in prostate cancer’. Als promotoren traden op prof. dr. N.H. Hendrikse en prof. dr. A.N. Vis; copromotoren waren dr. D.E. Oprea-Lager en dr. P.J. van Leeuwen. Dennie Meijer is momenteel werkzaam als zelfstandig arboarts voor diverse arbodiensten in de verzuimbegeleiding.
Wat was het doel van je promotieonderzoek?
Het doel van mijn promotieonderzoek was om de oncologische uitkomsten te onderzoeken van patiënten met prostaatkanker in het PSMA-tijdperk, een nieuwe beeldvormende techniek die sinds 2016-2017 in Nederland in toenemende mate wordt gebruikt. Er kwamen steeds meer resultaten dat de diagnostiek middels deze scan beter was dan met conventionele beeldvorming, en dat de behandeling van patiënten met prostaatkanker meer en meer aangepast wordt aan de hand van de bevindingen van de PSMA PET/CT. Wij wilden in kaart brengen wat dit voor invloed heeft gehad op de oncologische uitkomsten, en hoe de PSMA PET/CT geïmplementeerd is/wordt in de klinische praktijk.
Wat wil jij dat de klinische dokter van jouw onderzoek weet?
Dat zijn meerdere zaken. Om te beginnen dat er in mijn ogen geen twijfel meer bestaat over de inzetbaarheid van de PSMA PET/CT bij patiënten met prostaatkanker, en dat hier – indien beschikbaar – gebruik van gemaakt moet worden in diverse fasen van de ziekte. Wij hebben in onze onderzoeken wat houvast geboden, door meerdere nomogrammen te maken die de kans op bepaalde uitkomsten van patiënten voorspellen met behulp van deze nieuwe techniek, zodat we een extra stap richting ‘personalized medicine’ kunnen maken. Daarnaast is het belangrijk om te weten dat we in mijn onderzoek gefocust hebben op de toepasbaarheid van de PSMA PET/CT bij patiënten met nieuw gediagnosticeerde prostaatkanker en patiënten met recidief prostaatkanker, maar dat er naar verwachting in de komende jaren meer bewijs komt dat de PSMA PET/CT ook in andere fasen van de ziekte van meerwaarde kan zijn.
Wat was het meest frustrerende onderdeel van je onderzoek?
Ook hier kan ik meerdere dingen benoemen, want een promotietraject staat nu eenmaal in het teken van pieken en dalen. Als ik een heel frustrerend deel moet noemen, is het de lange weg die we hebben moeten afleggen om ons eerste artikel geaccepteerd te krijgen. We werden door meerdere tijdschriften met commentaar afgewezen, en na het vierde tijdschrift zonk de moed me wel even in de schoenen. Uiteindelijk heeft het vijfde tijdschrift dit artikel wél geaccepteerd en de vervolgartikelen zijn vaak bij het tijdschrift van onze keuze terechtgekomen. Dus doorzettingsvermogen loont in dit geval!
Welk moment/inzicht bracht een doorbraak?
Hoe vervelend de coronaperiode ook is geweest, het heeft in mijn promotietraject wel gezorgd voor een doorbraak. Ik zat toen in de beginfase van mijn onderzoekstijd en tijdens de lockdown kon ik eigenlijk niets anders doen dan data verzamelen en databases vullen met patiëntgegevens uit de reeds goedgekeurde studies door de METc. In de jaren daarna heb ik veel profijt gehad van het feit dat we zoveel data compleet en op orde hadden, en hier zijn nadien meerdere artikelen uit voortgekomen.
Wat is de vervolgvraag die voortkomt uit jouw onderzoek?
Zoals ook bij de tweede vraag al even aangegeven, ligt een van de grote uitdagingen in het wijd verspreiden van de PSMA PET/CT in meerdere fasen van de ziekte, zoals voor de prostaatbiopten, voor de lokale stadiëring en bijvoorbeeld voor de behandeling met systeemtherapie. Wat de invloed is van de scan op de beleidskeuzen en de oncologische uitkomsten hierin, is een grote vraag die nog onbeantwoord is. Daarnaast komt er steeds meer aandacht voor artificiële intelligentie en semi-kwantitatieve beoordelingen van de PSMA PET/CT, in plaats van enkel visuele beoordelingen. Deze facetten zullen in de nabije toekomst naar verwachting een rol gaan spelen in de beoordeling van de PSMA PET/CT, maar welke invloed dit heeft op de beleidskeuzen is voor nu nog onduidelijk. Daarnaast, niet aangesneden in dit promotieonderzoek, maar wel relevant in de wereld van PSMA-onderzoek, is de Lutetium-PSMA als behandelmethode, in plaats van PSMA slechts als diagnosticum. De rol van de PSMA-behandeling zal moeten worden bepaald in de komende jaren.
Wat neem je zelf mee uit jouw promotieonderzoek? Wat zijn jouw volgende stappen?
Een belangrijke les is dat doorzetten loont; dat tegenslagen erbij horen en dat je samen sterk staat. We hebben in mijn onderzoek veel verschillende samenwerkingsverbanden opgezet, met diverse afdelingen, met diverse ziekenhuizen en zelfs met diverse andere landen, om zo de krachten te bundelen en op zoek te gaan naar antwoorden op vragen waar dagelijks in de klinische praktijk mee geworsteld wordt. Dit hadden we nooit alleen kunnen doen, dus investeren in contacten met andere onderzoekers en onderzoeksinstanties is van essentieel belang.
Wat mijn volgende stappen zijn, weet ik nog niet goed. Ik ben op zoek naar een functie waarin ik mijn analytische en sociale vaardigheden kwijt kan, maar waarin ik ook voldoende tijd overhoud om te genieten van mijn gezin. Ik ben me wel aan het oriënteren op een functie om verder te gaan in wetenschappelijk onderzoek, al heb ik het nu binnen de bedrijfsgeneeskunde ook goed naar mijn zin.