Prevalentie, risicofactoren en klinische implicaties van PRISm

Delen via:

Een preserved ratio impaired spirometry (PRISm), gedefinieerd als een FEV1 < 80% van voorspeld en een FEV1/FVC-ratio ≥ 0,70, gaat gepaard met kortademigheid, multimorbiditeit en een toegenomen overlijdensrisico. Dit verband kan niet verklaard worden door roken, obesitas of bestaande longziekte.

Eerder onderzoek heeft aangetoond dat PRISm gepaard gaat met luchtwegklachten en een voorloper is van COPD. Deze bevindingen zijn echter gebaseerd op relatief kleine selectieve cohorten met een korte follow-up. In deze Britse cohortanalyse zijn de prevalentie, risicofactoren, klinische implicaties en mortaliteit van PRISm in een grote populatie volwassenen vastgesteld. De uitkomsten verschenen in The Lancet Respiratory Medicine. Hoewel PRISm voor veel patiënten van voorbijgaande aard is, is het belangrijk om te begrijpen welke personen risico lopen op progressieve longfunctieafwijkingen. Er is nader onderzoek nodig naar de genetische, structurele en functionele pathofysiologie van PRISm, aldus de onderzoekers.

Bron: Higbee DH, et al. Prevalence, risk factors, and clinical implications of preserved ratio impaired spirometry: a UK Biobank cohort analysis. Lancet Respir Med. 2021 Nov 2. Online ahead of print.

“De somberheid gaat er een beetje van af”

feb 2017 | COPD

Lees meer over “De somberheid gaat er een beetje van af”

“De vraag naar behandeling van allergologische klachten zal blijven groeien”

feb 2017 | Astma

Lees meer over “De vraag naar behandeling van allergologische klachten zal blijven groeien”

Muren en lijnen maken plaats voor shared care en netwerken

feb 2017 | ILD

Lees meer over Muren en lijnen maken plaats voor shared care en netwerken

Top-publicaties

feb 2017 | Astma, COPD, ILD

Lees meer over Top-publicaties

Veel nieuwe ontwikkelingen op 19de Nationale Longkanker Symposium

feb 2017

Lees meer over Veel nieuwe ontwikkelingen op 19de Nationale Longkanker Symposium

Verworven resistentie tegen EGFR-TKI’s

feb 2017

Lees meer over Verworven resistentie tegen EGFR-TKI’s