Onderzoekers hebben 24 klinische en leefstijlvariabelen geïdentificeerd die geassocieerd zijn met een significant verhoogd risico op een ernstige hypoglykemie bij patiënten met type 2-diabetes die insuline gebruiken.
Julie Settles en collega’s identificeerden 3153 volwassenen met type 2-diabetes die een ernstige hypoglykemie ontwikkelden na het starten van insuline. Elk van deze personen werd gematcht aan een controlepersoon op basis van leeftijd, gebruik van sulfonylureumderivaten, eerdere ernstige hypoglykemie, nierziekte en blootstellingstijd aan insuline. De deelnemers hadden een mediane leeftijd van 57 jaar, iets meer dan de helft was man en de gemiddelde tijd ‘at risk’ voorafgaand aan de eerste ernstige hypoglykemie was 11,2 maanden.
De onderzoekers schrijven in Diabetes, Obesity and Metabolism dat zwangerschap in de voorgaande 6 maanden de sterkste risicofactor was voor een ernstige hypoglykemie, met een OR van 3,20, gevolgd door alcoholmisbruik, met een OR van 2,43. Personen die een kortwerkende insuline gebruikten, hadden een significant 2,22 keer groter risico op een ernstige hypoglykemie dan patiënten die andere soorten insuline gebruikten, terwijl gebruikers van een snelwerkende insuline een significant 1,47-maal verhoogd risico hadden.
Andere medicatie
Ook was huidig gebruik van verschillende comedicatie onafhankelijk geassocieerd met een significant verhoogd risico op ernstige hypoglykemie; dit werd gezien voor onder meer antipsychotica (OR 1,59), anxiolytica (OR 1,51), β-adrenoceptoragonisten (OR 1,40), opioïden (OR 1,38) en corticosteroïden (OR 1,35). Bovendien was langdurig gebruik (2-6 maanden blootstelling voorafgaand aan hypoglykemie) van adrenerge-corticosteroïdcombinaties geassocieerd met een 1,45-maal verhoogd risico, terwijl langdurig gebruik van β-adrenoceptoragonisten geassocieerd was met een verlaagd risico (OR 0,78). Patiënten die niet-insuline glucoseverlagende medicatie gebruikten, hadden ook een significant lager risico op ernstige hypoglykemie in vergelijking met personen die deze middelen niet gebruikten, met een OR van 0,81.
Comorbiditeit
De onderzoekers ontdekten dat comorbiditeit een andere risicofactor was voor ernstige hypoglykemie, met OR’s van 1,28; 1,41 en 1,57 voor personen met Charlson Comorbidity Index-scores van respectievelijk 2, 3 en 4 of hoger, ten opzichte van personen met een score van 0 of 1. Wat individuele comorbiditeit betreft waren kanker (OR 1,87), dementie of Alzheimer (OR 1,73), perifere vaatziekte (OR 1,59), paralyse, hemiplegie of paraplegie (OR 1,51), hepatitis (OR 1,50), congestief hartfalen (OR 1,47), ritmestoornissen (OR 1,29), lever-/galblaas-/pancreasaandoeningen (OR 1,26) en hypertensie (OR 1,19) onafhankelijk geassocieerd met een significant verhoogd risico op hypoglykemie. Ten slotte gaf roken een significant 1,28-maal verhoogd risico.
Beleidsverandering
Op basis van deze bevindingen concluderen Settles et al. dat “clinicians should take a detailed clinical history that includes documentation of comorbid conditions occurring during the previous six months and either recent or current medication usage, if they are to identify ‘high-risk’ patients.” Ze voegen eraan toe: “Therapeutic regimens and individualised targets may have to be modified in the presence of factors highlighted in the present study.”
Provided by Medicine Matters diabetes; © 2022 Springer Healthcare Ltd, part of the Springer Nature Group.
Bron:
Settles J, Kan H, Child CJ, et al. Previously unrecognised risk factors for severe hypoglycaemia requiring emergency medical care in insulin-treated type 2 diabetes: results from a real-world nested case-control study. Diabetes Obes Metab. 2022 Mar 9. Online ahead of print.