Bij patiënten met niet-gemetastaseerde blaaskanker resulteerde robotgeassisteerde radicale cystectomie met intracorporele urine-omleiding in een statistisch significante toename van het aantal dagen in leven en uit het ziekenhuis over een periode van 90 dagen ten opzichte van open radicale cystectomie. De verschillen tussen de groepen waren echter klein.
Van de 338 gerandomiseerde deelnemers ondergingen er 317 een radicale cystectomie (gemiddelde leeftijd 69 jaar; 21% vrouw); de primaire uitkomstmaat werd geanalyseerd bij 305 patiënten (96%). Het mediane aantal dagen in leven en buiten het ziekenhuis binnen 90 dagen na de operatie was 82 (IQR 76-84) voor patiënten die robotchirurgie ondergingen en 80 (IQR 72-83) voor de groep die open chirurgie onderging (gecorrigeerd verschil: 2,2 dagen; 95%-BI 0,50-3,85; p = 0,01). Trombo-embolische complicaties (1,9 vs. 8,3%; verschil: -6,5%; 95%-BI -11,4 tot -1,4) en wondcomplicaties (5,6 vs. 16,0%; verschil: -11,7%; 95%-BI -18,6 tot -4,6) kwamen minder vaak voor na robotchirurgie dan na open chirurgie. Deelnemers die open chirurgie ondergingen rapporteerden een slechtere kwaliteit van leven ten opzichte van robotchirurgie na 5 weken (verschil in gemiddelde European Quality of Life 5-Dimension, 5-Level instrument scores: -0,07; 95%-BI -0,11 tot -0,03; p = 0,003) en een grotere invaliditeit na 5 weken (verschil in World Health Organization Disability Assessment Schedule 2.0 scores: 0,48; 95%-BI 0,15-0,73; p = 0,003) en na 12 weken (verschil: 0,38; 95%-BI 0,09-0,68, p = 0,01); de verschillen waren niet significant na > 12 weken. Er waren geen statistisch significante verschillen in het optreden van recidieven en de totale mortaliteit na een mediane follow-up van 18,4 maanden.
Bron: