Tijdens haar promotieonderzoek aan de Universiteit van Amsterdam heeft Esther Klaver biomarkers en risicofactoren voor maligne progressie van een barrettslokdarm geïdentificeerd en gevalideerd.
Er wordt aangenomen dat de maligne progressie naar oesofagusadenocarcinoom geleidelijk optreedt: van een niet-dysplastische barrettslokdarm naar een laaggradige dysplasie, hooggradige dysplasie en uiteindelijk adenocarcinoom. Patiënten met een barrettslokdarm ondergaan endoscopische surveillance om kanker in een vroeg en geneesbaar stadium te detecteren. De meerderheid van de patiënten met een barrettslokdarm zal echter nooit een adenocarcinoom ontwikkelen. Daarom is er behoefte aan een betere risicostratificatie van deze patiënten.
In meerdere studies heeft Klaver vastgesteld hoe goed een groep deskundige pathologen zijn in het beoordelen van biopten van een barrettslokdarm met behulp van kwaliteitscriteria en benchmarkscores. Daarnaast is de beoordeling van endoscopische resectiemonsters van een neoplasie geëvalueerd. Daarbij werd een aanzienlijke interobserver-variabiliteit waargenomen.
In een grote prospectieve cohortstudie zijn klinische en endoscopische risicofactoren voor neoplastische progressie geïdentificeerd. In een langetermijn follow-upanalyse van de SURF-studie, waarin endoscopische surveillance is vergeleken met radiofrequente ablatie (RFA) bij patiënten met laaggradige dysplasie, vonden Klaver en collega’s dat RFA-behandeling resulteerde in een absolute risicoreductie van 32,4%.
Bron:
Klaver E. Towards improved risk stratification in Barrett’s esophagus. Proefschrift, Universiteit van Amsterdam, 30 maart 2022.