Onderzoek toont aan dat steun en begrip van de omgeving van de roker een belangrijke rol spelen bij het stopproces. Alleen gebeurt dit nog onvoldoende. In plaats van een reactie als ‘eerst zien dan geloven’ is het beter om een stopper aan te blijven moedigen. Ook wanneer het niet meteen lukt.
Meer dan 7 op de 10 rokers vertelt aan hun naasten dat ze gaan stoppen, maar slechts een kwart vraagt daarbij hun hulp. De overige stoppers houden hun goede voornemen voor zichzelf omdat ze onzeker zijn of het wel lukt om te stoppen. Zo dekken ze zich in voor mislukking of vermijden ze de druk om te moeten slagen. Recent onderzoek laat zien dat de omgeving meestal positief op een stoppoging reageert, maar 87% denkt ook: “eerst zien, dan geloven”.
Als het stoppen mislukt, brengt nog maar de helft van de stoppers de omgeving op de hoogte van een nieuwe poging, terwijl juist dan de steun van de omgeving van cruciaal belang is. De belangrijkste reden om het niet te vertellen is gebrek aan zelfvertrouwen. Niet-rokers onderschatten het aantal stoppogingen en denken dat er 3 of 4 nodig zijn, terwijl het gemiddelde op 6 ligt.
Bron: