Na onvoldoende respons op een anti-IL-5 of 5 receptor (anti-IL-5/5R) monoklonaal antilichaam (mAb) bij ernstig eosinofiel astma is switchen naar een anti-IL-4R mAb (dupilumab) even effectief als switchen naar een ander anti-IL-5/5R mAb. Switchen naar dupilumab leek wel effectiever in het reduceren van gebruik van orale corticosteroïden. Dat is gebleken in een nagebootste gerandomiseerde trial van Franse onderzoekers.
Het switchen van biologicals wordt tegenwoordig veel gedaan bij de behandeling van ernstig eosinofiel astma. Na onvoldoende respons op een anti-IL-5/5R mAb is niet bekend wat de beste switch is: naar een anti-IL-4R mAb (interklasse) of een ander anti-IL-5/5R-middel (intraklasse). Het doel van de studie was om de effectiviteit van deze 2 opties te vergelijken. Het is volgens de onderzoekers de eerste real-life directe vergelijking tussen 2 switch-strategieën.
De onderzoekers bootsten een gerandomiseerde trial na met observationele data van het Recherche sur les AsthMes SEvèreS (RAMSES)-cohort. Geschikte patiënten werden bij onvoldoende respons op een anti-IL-5/5R mAb geswitcht naar een anti-IL-4R mAb (dupilumab), of naar een ander anti-IL-5/5R-middel. De primaire uitkomst was de score in de Astma Control Test na 6 maanden.
Van de 2.046 patiënten in het cohort werden 151 geïncludeerd in de studie: 103 switchten naar het anti-IL-4R mAb en 48 naar een ander anti-IL-5/5R. Voor de switch werden 41 deelnemers in de intraklassegroep (85,4%) en 70 in de interklassegroep (68%) behandeld met mepolizumab.
Na 6 maanden was de verbetering in de score in de Astma Control Test niet statistisch significant. De interklassegroep vertoonde wel significant grotere cumulatieve reductie in orale dosis corticosteroïde. In deze groep was er ook een beter effect, hoewel niet significant, in reductie van exacerbaties en verbeteren van de longfunctie (FEV1).
Er zijn volgens de onderzoekers grotere studies nodig om de resultaten te bevestigen.
Bron: