De meerderheid van de patiënten met auto-immuun inflammatoire reumatische ziekten (AIIRD) zou een COVID-19-vaccinatie moeten krijgen, bij voorkeur niet tijdens actieve ziekte en rekening houdend met de timing van immuunsuppressiva. Dat schrijven onderzoekers van onder meer het UMC Groningen in Autoimmunity Reviews.
Het tijdstip van vaccinatie en de relatie met gelijktijdige behandeling met immuunsuppressiva bij patiënten met AIIRD is onderwerp van discussie. Vaccinatie is cruciaal voor het voorkomen van infecties, die bij AIIRD bekende risicofactoren zijn voor opvlammingen en bovendien een verhoogd risico geven op complicaties en sterfte.
Uit praktijkstudies blijkt dat vaccins geen significante invloed op de ziekteactiviteit hebben. Omgekeerd kan de ziekteactiviteit – vooral bij systemische lupus erythematodes – de vaccinrespons voorspellen; een hoge ziekteactiviteit correleert met een verminderde seroconversie. Om die reden moet vaccinatie volgens de EULAR 2019-aanbeveling bij voorkeur niet worden toegediend tijdens actieve AIIRD.
Naast de activiteit van de ziekte dient bij het uitvoeren van de vaccinatie ook de immuunsuppressieve achtergrondbehandeling te worden overwogen, schrijven de auteurs, omdat verschillende DMARD’s de immunogeniciteit van het vaccin verminderen. Verder worden AIIRD-patiënten, onafhankelijk van het vaccintype, bij voorkeur gevaccineerd voordat met immuunsuppressie wordt begonnen.
Bron:
Bijl M, Westra J, Mancuso S, et al. Should we vaccinate during an active rheumatic disease? Autoimmun Rev. 2023 Aug 25. Online ahead of print.