PARP-remmers verhogen het risico op myelodysplastisch syndroom (MDS) en acute myeloïde leukemie (AML) ten opzichte van placebobehandeling. Dat blijkt uit een systematische review en meta-analyse waarvan de resultaten onlangs in The Lancet Haematology verschenen.
De onderzoekers analyseerden hiervoor 28 RCT’s met data van 5693 patiënten die PARP-remmers kregen en 3406 patiënten in controlegroepen. Op basis van de 18 placebo-RCT’s (n = 7307 patiënten) werd geconcludeerd dat PARP-remmers het risico op MDS en AML significant verhoogden in vergelijking met placebobehandeling (Peto OR 2,63; 95%-BI 1,13-6,14; p = 0,026) zonder heterogeniteit tussen de studies (I2 = 0%; χ2 p = 0,91). De incidentie van MDS en AML was 0,73% (95%-BI 0,050-1,07; I2 = 0%; χ2 p = 0,87; 21 events bij 4533 patiënten) in de groepen die PARP-remmers kregen en 0,47% (0,26-0,85; I2 = 0%; χ2 p = 1,00; 3 events bij 2774 patiënten) in de placebogroepen. Bij alle 28 RCT’s was het risico op bias onduidelijk. In de farmacovigilantie database van de WHO (VigiBase) werden 178 gevallen van MDS (n = 99) en AML (n = 79) gevonden die verband hielden met een behandeling met PARP-remmers. In gevallen waar deze gegevens bekend waren was de mediane duur van de behandeling 9,8 maanden (IQR 3,6-17,4; n = 96) en de mediane latentieperiode sinds de eerste blootstelling aan een PARP-remmer 17,8 maanden (8,4-29,2; n = 58). Van de 104 gevallen waarbij een uitkomst werd gemeld, was bijna de helft (45%, n = 47) overleden.
Bron:
Morice PM, Leary A, Dolladille C, et al. Myelodysplastic syndrome and acute myeloid leukaemia in patients treated with PARP inhibitors: a safety meta-analysis of randomised controlled trials and a retrospective study of the WHO pharmacovigilance database. Lancet Haematol. 2020 Dec 18. Online ahead of print.